21
sep 2023

Van het oostelijk front geen nieuws

Een bliksembezoek aan Kyiv

Vrijdag 15 september reisde ik met het vliegtuig naar Warschau voor deelname aan een veiligheidstraining.
Onverwacht deed zich de mogelijkheid voor om na afloop mijn vriend Igor in Kyiv/Kiev te bezoeken. Op zaterdagavond wijzigde ik mijn reisplan, aangezien ik graag met eigen ogen zie wat er zich aan de rafelranden van Europa afspeelt.

Reisadvies

Een negatief reisadvies voor heel Oekraïne is afgegeven door het Nederlandse Ministerie van Buitenlandse Zaken.
On-line kun je je datum van aankomst, vertrek en locatie doorgeven, al wordt er nadrukkelijk vermeld dat het reizen naar Oekraïne afgeraden wordt en geheel op eigen risico gebeurt. Consulaire bijstand kan niet verleend worden.

Bus

Aangezien het Oekraïens luchtruim voor alle burgerluchtvaart gesloten is en er geen internationale treinen rijden, was ik aangewezen op de bus.
Zondagavond arriveerde ik op het busstation Dworzec Zachodni in Warschau, de bus naar Kyiv vertrok om 21.30. Afgeladen. Een tocht van 850 km, opeengepakt tussen hoestende en verarmde Oekraïners. Tegen middernacht bereikten we de grensovergang, slechts drie uur duurde het oponthoud.

Kyiv

De reis voerde door uitgestrekte landbouwgebieden, langs dorpen, door buitenwijken en steden zoals Kovel en Sarny.
De zon kwam al vroeg op. Vanuit de bus lijkt het beeld overal hetzelfde. Forensen wachtend op hun bus, veel infrastructurele bouwprojecten, armzalig wegdek afgewisseld door hightech wegen. Zo te zien is er geen enkel vuiltje aan de lucht.
De oorlog in Oekraïne is vooralsnog geconcentreerd in het frontgebied van Donetsk en Charkiv.

Om 12.30 arriveerde ik op het busstation Kyiv, 32 S. Petliury str. Het is er druk, chaotisch, overal ligt afval. Een hartelijk onthaal door mijn vriend en collega Igor. Hij was commandant CIMIC in Kramatorsk, toen ik daar in september 2019 een bezoek bracht aan het frontgebied tussen Kramatorsk en Marioepol, gelegen aan de zee van Azov. Nu is hij werkzaam voor een NGO, die zich richt op het vergroten van Mine Awareness bij kinderen.

Bucha/Borodyanka

Na een traditionele lunch in een nagbijgelegen Oekraïens eethuis, gingen we gelijk op pad.
Begin 22 maart 2022 is er hard gevochten tussen oprukkende Russische en verdedigende Oekraiense troepen in en rond Bucha en Borodyanka, noordwestelijk gelegen van Kyiv. Een maand later moesten de Russen zich noodgedwongen terugtrekken.
Een spoor van verwoesting achterlatend.

Media en propaganda

Oorlog draait om deceptie en propaganda.
De waarheid bestaat niet, alles wordt geframed, aan alle kanten, niets is wat het lijkt.
Word daar maar eens wijs uit!
De schade aan gebouwen die daar door Russische bommen en raketten is aangericht is reëel en tegelijkertijd wordt het propagandistisch gekoesterd als het ultieme bewijs van de misdadige politiek van de Russen.
In zorgvuldig geënsceneerde media momenten worden de vernietigde woonflats in Borodyanka telkens weer voor de internationale Bühne getoond, op die manier kan de financiering van de oorlog telkens opnieuw bovenaan de agenda geplaatst worden.

Cui bono?

Wie heeft er belang bij deze oorlog?
Oekraïne is een enorm groot land met vruchtbare aarde en boordevol grondstoffen, vooral in de door Russen veroverde en bezette gebieden.
Strategisch is Oekraïne van groot belang omdat het aan Rusland grenst en er grote geo-politieke belangen spelen.

Broedertwist

Er valt veel te zeggen over de oorlog in Oekraïne.
Duidelijk is dat de Russische imperialisten van oudsher hun macht en invloed laten gelden.
De basis van het Russische rijk is Kyiv Rus, vikingen die zich daar eeuwen geleden vestigden brachten de eerste tsaren voort.
Hoewel daar de meningen over verschillen, vooral aan Russische zijde.

Er zijn tribale verschillen en die verschillen monden telkens weer uit in grootschalig bloedvergieten.
Dat is op zich niets nieuws. De loopgravenoorlog aan het westelijk front van 1914-1918 was niets anders dan een krankzinnige broederstrijd tussen etnisch anglo-saksische en keltisch-germaans-Christelijke stammen ("Gott mit uns" of "For God, King and Country"), hetzelfde zie ik tussen Rusland en Oekraïne gebeuren.

WWII

De rafelranden van Oost-Europa zijn in bloed gedrenkt. Eeuwenlange onderdrukking door de tsaren, het feodalisme, toen de Russische revolutie van 1917, de burgeroorlog tot 1921, de industriële Vijf-jaren plannen onder Stalin, de gedwongen landbouwcollectivisaties met als resultaat de Holodomor in Oekraïne tussen 1930-1933, de goelags met Kolyma als het Russische equivalent van Auschwitz-Birkenau, de Moskouse processen in de jaren dertig, de winteroorlog in Finland in 1939, de Russische inval en bezetting van de Baltische landen en Polen in 1939, de moord op 20.000 Poolse officieren door de NKVD in Katyn in 1940, de nazi-Holocaust tussen 1939-1945, talloze deportaties van volkeren door de communisten, de verkrachting van meer dan 100.000 Duitse vrouwen in Berlijn door het Rode Leger in 1945, het is een aaneenschakeling van genocidale oorlogvoering, alles en iedereen werd uitgeroeid, dat bloedvergieten gaat door tot op heden. Dat heeft diepe wonden geslagen. Trauma’s die voortleven.
Er is nooit een begin gemaakt met enige verwerking, voorzover dat überhaupt mogelijk is.
De huidige oorlog is mijns inziens daarom een voortzetting van WWII.

Polen – Oekraïne

Gebieden die nu Oekraïens zijn, waren voorheen Pools, Duits, Oostenrijks-Hongaars en Russisch. De stad Lviv, ook wel Lwow en Lemberg geheten, ligt op Oekraïens grondgebied maar het bezit daarvan wordt heimelijk en openlijk betwist door bepaalde Poolse facties.
In Gallicië zijn in WWII genocidale oorlogsmisdaden begaan tegen Polen en joden door aanhangers van de Oekraïense nationale volksheld Stepan Bandera. Tallozen vochten mee aan Duitse zijde.
Dat is men in Polen niet vergeten.
Er zijn bijna twee miljoen Oekraïners opgenomen door Polen en langzaamaan nadert dat de houdbaarheidsdatum, veel Polen zijn het zat. Oekraïners komen om pot te verteren, zo weerklinkt het steeds vaker. Oud zeer komt bovendrijven.
Het spreekt voor zich dat het Russische propaganda-apparaat daar gretig op inspringt.
De Russen zijn tenslotte meesters in deception warfare.

Nederland - Oekraïne

De ruim 129.000 Oekraïners die momenteel in Nederland in de watten gelegd worden op kosten van de Nederlandse belastingbetaler, zullen naar verwachting niet terugkeren. Zij vormen het topje van de ijsberg van de voortdurende massa-immigratie die al ruim zestig jaar plaatsvindt.
Dat betekent een enorme lastenverzwaring, verdere verschraling van publieke diensten en een explosief tekort aan betaalbare woonruimte voor autochtone Nederlanders. Bovendien zal de continue invoer van massa’s mensen met andere culturele en etnische herkomst zorgen voor inter-etnische en tribale spanningen. Bij een algehele economische recessie kan dat leiden tot een grootschalige verstoring van de openbare orde en zelfs leiden tot genocidale oorlogvoering op Europese bodem. Daarvoor hoeven we alleen maar naar de geschiedenis van de Balkan, het Midden-Oosten, Oost-Europa en Afrika te kijken.

Verelendung

Naar schatting meer dan tien miljoen Oekraïners zijn sinds de Russische inval hun land ontvlucht, een enorme sociaal-economische en demografische aderlating voor dit land dat aan de rand van de afgrond verkeert.
Kyiv ademt armoede en verval. De helft van de stadsbevolking is vertrokken, grofweg drie miljoen van de zes miljoen inwoners.
De straten zijn kapot, vuil, onderhoud is dringend gewenst. Toeristen ontbreken. Waar leven de mensen van? Hoe voorzien ze nog in hun onderhoud?
Op het busstation zwerven dronkenlappen rond, graaiend in vuilnisbakken, een groepje soldaten van rond de vijftig staat bij elkaar, ze zien er uitgeput en getekend uit.
Overal domineren militairen het straatbeeld, langs de uitvalswegen staan stalen Panzer sperren opgesteld en zijn gewapende controleposten ingericht.
Propaganda-affiches en billboards om dienst te nemen zie je overal.
Alle mannen tussen 18 en 60 mogen Oekraïne zonder toestemming niet verlaten.
Er is voortdurend aanvoer van nieuw bloed nodig.

Landmijn programma

Mijn vriend Igor richt zich met zijn vrouw op het onderricht aan kinderen in het herkennen van mijngevaar, onder meer met behulp van een door hem ontwikkeld landmijn spel, een soort ganzenbord, maar dan door een met mijnen bezaaid terrein.
Een praktisch initiatief dat mij enorm aanspreekt en dat de zelfredzaamheid van kinderen vergroot.
Op alle mogelijke manieren worden mijnen als boobytraps gebruikt, verborgen in speelgoed, onder achtergelaten gebruiksvoorwerpen, in gebouwen, op straat, in het gras.
Anti-personeel mijnen en geïmproviseerde explosieven zorgen voor de dood of gruwelijke verwondingen en een langdurig herstelproces, dat een enorme emotionele, fysieke en financiële belasting vormt voor de getroffen partij.
De Russen hebben overal in het frontgebied mijnen verborgen.
Zelfs als de oorlog op een dag eenmaal voorbij is, zal het land en de bevolking nog decennia te kampen hebben met voortdurend nieuwe slachtoffers.

Terugreis

In eerste instantie was ik van plan met de trein door te reizen naar Lviv en vandaar naar Zuidwest Polen en Duitsland. Dat bleek helaas niet mogelijk en zodoende moest ik noodgedwongen met de bus terug naar Warschau. Op woensdagmiddag vertrok ik om 15.00, nadat ik hartelijk afscheid van Igor en zijn gezin had genomen.
De reis verliep in eerste instantie voorspoedig, om 01.00 naderden we de Oekraïens-Poolse grens. We moesten uitstappen en voor een loket acte de présence geven, de Oekraïense grensbewakers controleerden en stempelden vervolgens de paspoorten.
Even verderop bij de Poolse grens kwamen we rond 02.00 tot stilstand, dat duurde tot de volgende ochtend 11.00. Pas toen werden we doorgelaten.
Onderwijl had zich een lange rij met bussen gevormd.
Er werd enorm geschreeuwd tegen de Oekraïners, bij de beesten af. Als vee werden we in- en uitgeladen en moesten alle koffers geopend worden en werd alles nagekeken. Niet alleen bij ons, maar bij alle wachtenden. Vertwijfeld vroeg een man uit Bangladesh, die achteraan in de rij stond met zijn bus, of ik hem kon helpen, want hij moest een vliegtuig halen, dat gold ook voor een zakenman uit Ethiopië. Helaas kon ik hen niet helpen.
Eenmaal voorbij de grensovergang stond aan de tegenovergelegen zijde een vele kilometerslange rij vrachtwagens in de berm van de toegangsweg opgesteld.

Rond twee uur was ik terug in Warschau en op tijd voor mijn vlucht naar Amsterdam.
Eenmaal opgestegen voelde ik me opgelucht.
Het was een reis die ik me lang zal heugen.

 

 

 

 

Generic placeholder image

Generic placeholder image

Generic placeholder image

Generic placeholder image

Generic placeholder image

Telefonisch contact

+31 6 361 445 04

Adres

Schokkerweg 74
2583 BJ Scheveningen (Den Haag)
Nederland

E-mail

info@christomotz.com

Algemene Voorwaarden voor Dienstverlening Christo Motz

Download mijn CV 2023